Na bijna tien jaar neemt Jeroen Beumer, initiatiefnemer en voorzitter, afscheid van GoedVolk. Hij had de opleiding transitiemanagement aan de Erasmus Universiteit afgerond en raakte getriggerd door gebiedsontwikkeling op basis van een visie op langere termijn, los van korte termijn belangen. De behoefte om iets te doen in zijn eigen leefomgeving ontstond in 2015.
door Gerard van Wijk
Foto: Jeroen Beumer heet de deelnemers aan het Velddiner 2022 welkom in de tuin van Bartiméus
Beumer over de oprichting van GoedVolk: ,,Mensen gaan naar hun werk, komen ’s avonds terug, uitgeblust en dan is het klaar. Dat is gechargeerd, maar de vraag was kunnen we het talent dat hier aanwezig is mobiliseren om een bijdrage te leveren aan de eigen leefomgeving. Het is hier fantastisch, maar het is nog mooier als je kunt waarborgen dat het zo mooi blijft en vanuit een gevoel van verantwoordelijkheid kan bijdragen om die omgeving nog mooier kan maken. Nog leuker is om het uit eigen initiatief te doen. Niet alleen de doelen en het resultaat maar ook de manier waarop. Transities vragen om andere manieren van organiseren en realiseren: als je blijft doen wat je deed dan krijg je wat je had.”
Iedereen is GoedVolk
,,We stelden ons de vraag hoe kunnen we talent aan ons binden, welke thema’s brengen mensen in beweging. Dat is een zoektocht geweest. Met inspiratiebijeenkomsten probeerden we te achterhalen wat er leeft. Zo is de ambitie Utrechtse Heuvelrug Plasticvrij in 2026 ontstaan, mensen wilden er wat aan doen. Het idee achter ‘iedereen is GoedVolk’ is dat we ieders talenten goed kunnen gebruiken. Als je iets wilt doen dan kun je dat aandragen en helpen we je om samen met andere talenten je idee te realiseren.”
,,We dienen het algemeen belang, geen individuele belangen, we nemen het liefst het voortouw en willen dat behouden, zodat we zelf kunnen bepalen hoe we het doen. We hebben geleerd dat de gemeente enthousiast werd van onze plannen en ons in hun projecten wilde betrekken. En vervolgens de worsteling ontstond hoe verhouden wij ons tot de gemeente. Zonder ons af te zetten, maar wel op een constructieve manier ervoor zorgen dat de gemeente participeert. Omdat het voor ons makkelijker is om daar een nieuwe manier vorm aan te geven. De ontwikkeling van het mariniersterrein is daarvan een slecht voorbeeld. Je bindt heel lang talent aan je proces en op het eind stoot je het af. Toch verandert er door de dialoog met de gemeente ook het nodige. Het manifest biodiversiteit is daar weer een mooi voorbeeld van.”
Samen
,,De grote veranderingen ontstaan vaak op individueel niveau. De versnelling ontstaat als gelijkgezinden elkaar vinden en samen optrekken. Daarentegen heeft de overheid de neiging om bij grote maatschappelijke opgaven zoals woningbouw met een oplossing te komen en daaromheen een participatietraject te organiseren. Beter is om vast te stellen: dit is de opgave en hoe kunnen we die met elkaar invullen. Dat maakt de discussie niet makkelijker. Als je het proces goed begeleidt dan is de kans dat er een plan komt met draagvlak vele malen groter. En je houdt meer rekening met de belangen. Het valt niet mee om dat te doen vanuit een organisatie die niet gewend is om zo te werken. De vraag destijds aan de raad over het mariniersterrein was, kun je als het participatietraject een resultaat oplevert dan bij voorbaat zeggen dat je dat omarmt. Het antwoord liet zich raden. Op zich niet heel vreemd, maar het laat zien dat er nog veel te ontwikkelen is. Het mooie van deze tien jaar is: je bedenkt samen iets, het gaat in golfbewegingen, gaat het lukken? Nu ik het loslaat, blijkt het te bestaan en het gaat verder.”